Η χαράδρα

Ο Ξενοφών Βλαχόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1900 και πέθανε το 1993. Σπούδασε ζωγραφική στη Royal Academy of Arts στο Λονδίνο και έζησε στη Γαλλία, την Ιταλία και στο Μόναχο. Η θεματολογία του περιλαμβάνει κυρίως τοπία, πορτρέτα και σκηνές της καθημερινότητας. Στη ζωγραφική του είναι φανερές οι επιρροές του από τους Συμβολιστές και Φωβ ζωγράφους, ενώ διατηρεί ένα προσωπικό ύφος που σε κάποια έργα του προσεγγίζει τον ύστερο Σουρεαλισμό. Στο έργο αυτό ο Βλαχόπουλος απεικονίζει τη μορφή μιας γυναίκας μπροστά σε ένα παράθυρο-ανοιχτό τοπίο, το οποίο λειτουργεί σαν δεύτερο, διαφορετικής τεχνοτροπίας, έργο μέσα στο έργο. Οι λεπτομέρειες της μορφής και οι φωτοσκιάσεις στο πρόσωπό της επιτυγχάνονται μόνο με τη χρήση του χρώματος, ενώ τόσο η καμάρα πάνω από το κεφάλι της, εν είδει φωτοστέφανου, όσο και το λουλούδι που κρατά, παραπέμπουν σε μια εικόνα θρησκευτικού χαρακτήρα, και συγκεκριμένα ενός ιδιότυπου Ευαγγελισμού.