Εργοστάσιο Αλλατίνη

Ο Κυριάκος Κατζουράκης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1944 όπου πέθανε το 2021. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών ζωγραφική με καθηγητή τον Γιάννη Μόραλη και σκηνογραφία με καθηγητή τον Βασίλη Βασιλειάδη (1963-1968). Το 1969 βραβεύτηκε με το βραβείο ζωγραφικής «Παρθένη». Από το 1972 έως το 1986 έζησε στο Λονδίνο όπου σπούδασε Χαρακτική (1973-1975, Central Saint Martins College of Art and Design και Croydon College of Art). Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της ομάδας 5 Νέοι Έλληνες Ρεαλιστές (1969-1972). Το 2005 εξελέγη τακτικός καθηγητής στη Σχολή Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, όπου δίδαξε μέχρι το 2012. Ο ρεαλισμός της ζωγραφικής του έχει έντονες αναφορές στους μεγάλους Δασκάλους, αλλά η εικονογραφία του είναι ταυτόχρονα βαθιά ριζωμένη στη σύγχρονη Ελλάδα. Οι τελευταίοι του πίνακες χαρακτηρίζονται από έναν βίαιο εξπρεσιονισμό που απλώνεται σε μεγάλες επιφάνειες.
Το έργο αυτό χαρακτηρίζεται από μια έντονη θεατρικότητα, που αναμφίβολα οφείλεται στη μακρά θητεία του Κατζουράκη στη σκηνογραφία. Μια αποβάθρα μετατρέπεται σε παλκοσένικο με το φεγγαρόφωτο τοπίο να μοιάζει με ζωγραφισμένο σκηνικό. Δύο γυναικείες φιγούρες και ένας καθισμένος άντρας που κρατά στα πόδια του ένα γυμνό κοριτσίστικο κορμί είναι οι πρωταγωνιστές μιας μυστικής ιστορίας που κινείται ανάμεσα στη βία και στον ερωτισμό, με σαφείς αναφορές στο έργο του μεγάλου ζωγράφου Balthus.