Δωρεά πρέσσας χαρακτικής στην Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων

 

Η Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων βρίσκεται στην ευχάριστη θέση να ανακοινώσει ότι περιήλθε στην κατοχή της μια χειροκίνητη πρέσα χαρακτικής.
Η πρέσα έγινε δωρεά από τους αδελφούς Πάρη και Ανδρέα Γεωργουλάκη, εις μνήμην της μητέρας τους, Αναστασίας Καλπάκη-Γεωργουλάκη (1951-2002) αρχιτέκτονα, χαράκτρια και ζωγράφο.
Η χαρακτική πρέσα θα αποτελέσει πολύτιμο εργαλείο για τα οργανωμένα μουσειοπαιδαγωγικά προγράμματα που εκπονεί το Μουσείο μας με μαθητές από όλες τις σχολικές βαθμίδες, καθώς επίσης και για τα σεμινάρια χαρακτικής σε ενήλικες.

 

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΚΑΛΠΑΚΗ-ΓΕΩΡΓΟΥΛΑΚΗ

Γεννήθηκε στη Νέα Τρίγλια Χαλκιδικής στις 14/06/1951. Έκανε σπουδές Ηλεκτρονικών στη Θεσσαλονίκη από όπου αποφοίτησε με άριστα. Το 1973 μετανάστευσε στη Δυτ. Γερμανία όπου σπούδασε και αποφοίτησε από την Αρχιτεκτονική Σχολή του Πολυτεχνείου του Άαχεν. Κατά τη διάρκεια των σπουδών της, έλαβε επί δύο συνεχείς χρονιές υποτροφία της DAAD και τιμήθηκε με το 1ο βραβείο για τη μελέτη «Κτίριο για παιδιά στο ιστορικό πάρκο Elisenbrunnen του Άαχεν». Παράλληλα σπούδασε ζωγραφική, γλυπτική και βιομηχανικό σχεδιασμό στο Πολυτεχνείο του Άαχεν. Το 1980 εκπόνησε έρευνα-μελέτη στην ευρύτερη περιοχή των Χανίων για την παραδοσιακή νησιώτικη αρχιτεκτονική και τη χρησιμοποίηση των στοιχείων της στο σύγχρονο σχεδιασμό, καθώς και την αξιοποίηση ανανεώσιμων μορφών ενέργειας σε τουριστικούς οικισμούς. Με νέα υποτροφία της DAAD έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη θεωρία της αρχιτεκτονικής και της ιστορίας της τέχνης στο Πολυτεχνείο του Άαχεν, απ’ όπου απέκτησε και διδακτορικό δίπλωμα το 1986. Από το 1980 έως το 1988 εργάστηκε ως βασική συνεργάτιδα του αρχιτεκτονικού γραφείου του καθηγητή Dr. Lorenzo de Buffalo στο Ντύσσελντορφ, και συμμετείχε σε διεθνείς αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς. Από το 1980 μέχρι το θανατό της υπήρξε επίσης ζωγράφος και χαράκτρια. Στο διάστημα 1985-91 δίδασκε Θεωρία της Τέχνης και Αρχιτεκτονικής στο Πανεπιστήμιο του Βούπερταλ και απο το 1983 εώς το 1993 υπήρξε υπεύθυνη στα πανεπιστήμια του Ντύσσελντορφ και του Βούππερταλ για κύκλους σεμιναρίων τέχνης και ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Από το 1980 ήταν μέλος της Architekten Kammer NRW, μέλος του Δ.Σ. του Συνδέσμου Καλλιτεχνών Γερμανίας (1984-90) και αντιπρόεδρος του Auslaenderrat NRW (1986-91). Από το 1986 έως το 1990 διατέλεσε μέλος της Επιτροπής Αρχιτεκτονικής Παρέμβασης του Βούππερταλ και μέλος της Επιτροπής Πολιτιστικών Θεμάτων του Yπουργείου Πολιτισμού – Τμήμα Bergisch Land. Ήταν εκλεγμένη στην Τοπική Αυτοδιοίκηση του Βούππερταλ της Γερμανίας από το 1986 έως το 1993, υπεύθυνη της AGKultur του Βούπερταλ και μέλος της Επιτροπής για τη Διατήρηση της Ευρωπαϊκής Πολιτιστικής Κληρονομιάς του Βούπερταλ. Από το 1990 μέχρι το θανατό της διατηρούσε αρχιτεκτονικό γραφείο καθώς και αίθουσα τέχνης στα Χανιά. Από το 1992 ήταν υπεύθυνη του Κέντρου Ευρωπαϊκών Πολιτιστικών Ανταλλαγών στα Χανιά. Το 1994 τιμήθηκε από τον Πρόεδρο της Oμοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας με την ανώτατη τιμητική διάκριση της Γερμανίας, το Σταυρό του Τάγματος της Αξίας, για το έργο και την προσφορά της στον πολιτισμό, στη συναδέλφωση των λαών και στον αγώνα ενάντια στον ρατσισμό. Στα Χανιά επίσης δίδασκε στο Πολυτεχνείο Κρήτης Τέχνη και Ιστορία του Πολιτισμού και ήταν Αντιπρόεδρος του Δ.Σ. της Εταιρίας Τουρισμού Κρήτης. Το 1998 εκλέχτηκε Νομαρχιακή Σύμβουλος και ορίστηκε Πρόεδρος της Νομαρχιακής Επιτροπής Τουριστικής Προβολής. Έχει δημοσιεύσει άρθρα γύρω από τη θεωρία της αρχιτεκτονικής, την αισθητική και την τέχνη. Ήταν παντρεμένη με τον πολιτικό μηχανικό Νικόλαο Γεωργουλάκη και μητέρα δύο παιδιών. Απεβίωσε στις 05/02/2002.

Η Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων βρίσκεται στην ευχάριστη θέση να ανακοινώσει ότι περιήλθε στην κατοχή της μια χειροκίνητη πρέσα χαρακτικής.
Η πρέσα έγινε δωρεά από τους αδελφούς Πάρη και Ανδρέα Γεωργουλάκη, εις μνήμην της μητέρας τους, Αναστασίας Καλπάκη-Γεωργουλάκη (1951-2002) αρχιτέκτονα, χαράκτρια και ζωγράφο.
Η χαρακτική πρέσα θα αποτελέσει πολύτιμο εργαλείο για τα οργανωμένα μουσειοπαιδαγωγικά προγράμματα που εκπονεί το Μουσείο μας με μαθητές από όλες τις σχολικές βαθμίδες, καθώς επίσης και για τα σεμινάρια χαρακτικής σε ενήλικες.

 

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΚΑΛΠΑΚΗ-ΓΕΩΡΓΟΥΛΑΚΗ

Γεννήθηκε στη Νέα Τρίγλια Χαλκιδικής στις 14/06/1951. Έκανε σπουδές Ηλεκτρονικών στη Θεσσαλονίκη από όπου αποφοίτησε με άριστα. Το 1973 μετανάστευσε στη Δυτ. Γερμανία όπου σπούδασε και αποφοίτησε από την Αρχιτεκτονική Σχολή του Πολυτεχνείου του Άαχεν. Κατά τη διάρκεια των σπουδών της, έλαβε επί δύο συνεχείς χρονιές υποτροφία της DAAD και τιμήθηκε με το 1ο βραβείο για τη μελέτη «Κτίριο για παιδιά στο ιστορικό πάρκο Elisenbrunnen του Άαχεν». Παράλληλα σπούδασε ζωγραφική, γλυπτική και βιομηχανικό σχεδιασμό στο Πολυτεχνείο του Άαχεν. Το 1980 εκπόνησε έρευνα-μελέτη στην ευρύτερη περιοχή των Χανίων για την παραδοσιακή νησιώτικη αρχιτεκτονική και τη χρησιμοποίηση των στοιχείων της στο σύγχρονο σχεδιασμό, καθώς και την αξιοποίηση ανανεώσιμων μορφών ενέργειας σε τουριστικούς οικισμούς. Με νέα υποτροφία της DAAD έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη θεωρία της αρχιτεκτονικής και της ιστορίας της τέχνης στο Πολυτεχνείο του Άαχεν, απ’ όπου απέκτησε και διδακτορικό δίπλωμα το 1986. Από το 1980 έως το 1988 εργάστηκε ως βασική συνεργάτιδα του αρχιτεκτονικού γραφείου του καθηγητή Dr. Lorenzo de Buffalo στο Ντύσσελντορφ, και συμμετείχε σε διεθνείς αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς. Από το 1980 μέχρι το θανατό της υπήρξε επίσης ζωγράφος και χαράκτρια. Στο διάστημα 1985-91 δίδασκε Θεωρία της Τέχνης και Αρχιτεκτονικής στο Πανεπιστήμιο του Βούπερταλ και απο το 1983 εώς το 1993 υπήρξε υπεύθυνη στα πανεπιστήμια του Ντύσσελντορφ και του Βούππερταλ για κύκλους σεμιναρίων τέχνης και ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Από το 1980 ήταν μέλος της Architekten Kammer NRW, μέλος του Δ.Σ. του Συνδέσμου Καλλιτεχνών Γερμανίας (1984-90) και αντιπρόεδρος του Auslaenderrat NRW (1986-91). Από το 1986 έως το 1990 διατέλεσε μέλος της Επιτροπής Αρχιτεκτονικής Παρέμβασης του Βούππερταλ και μέλος της Επιτροπής Πολιτιστικών Θεμάτων του Yπουργείου Πολιτισμού – Τμήμα Bergisch Land. Ήταν εκλεγμένη στην Τοπική Αυτοδιοίκηση του Βούππερταλ της Γερμανίας από το 1986 έως το 1993, υπεύθυνη της AGKultur του Βούπερταλ και μέλος της Επιτροπής για τη Διατήρηση της Ευρωπαϊκής Πολιτιστικής Κληρονομιάς του Βούπερταλ. Από το 1990 μέχρι το θανατό της διατηρούσε αρχιτεκτονικό γραφείο καθώς και αίθουσα τέχνης στα Χανιά. Από το 1992 ήταν υπεύθυνη του Κέντρου Ευρωπαϊκών Πολιτιστικών Ανταλλαγών στα Χανιά. Το 1994 τιμήθηκε από τον Πρόεδρο της Oμοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας με την ανώτατη τιμητική διάκριση της Γερμανίας, το Σταυρό του Τάγματος της Αξίας, για το έργο και την προσφορά της στον πολιτισμό, στη συναδέλφωση των λαών και στον αγώνα ενάντια στον ρατσισμό. Στα Χανιά επίσης δίδασκε στο Πολυτεχνείο Κρήτης Τέχνη και Ιστορία του Πολιτισμού και ήταν Αντιπρόεδρος του Δ.Σ. της Εταιρίας Τουρισμού Κρήτης. Το 1998 εκλέχτηκε Νομαρχιακή Σύμβουλος και ορίστηκε Πρόεδρος της Νομαρχιακής Επιτροπής Τουριστικής Προβολής. Έχει δημοσιεύσει άρθρα γύρω από τη θεωρία της αρχιτεκτονικής, την αισθητική και την τέχνη. Ήταν παντρεμένη με τον πολιτικό μηχανικό Νικόλαο Γεωργουλάκη και μητέρα δύο παιδιών. Απεβίωσε στις 05/02/2002.