Author Archives: n22su

  Η Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων σας εύχεται χρονιά πολλά και καλές γιορτές!!

Στα πλαίσια της έκθεσης «ΝΙΚΟΣ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ. Από την αφαίρεση στην Αναπαράσταση»  η Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων σας καλεί την ΤΕΤΑΡΤΗ 20 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ(τελευταία ημέρα της έκθεσης)  στις 19.00, στη βραδιά μνήμης για το ζωγράφο Νίκο Γεωργόπουλο. Οι φίλοι του ,η επιμελήτρια της έκθεσης Βάσω Πετρουλάκη  και ο πιανίστας  Νίκος Κούσης «αφηγούνται» για τη ζωή και το έργο του πρόωρα χαμένου ζωγράφου.   Είσοδος Ελεύθερη   Χειμερινό ωράριο Λειτουργίας Πινακοθήκης: Δευτέρα – Παρασκευή: 10:00-14:00 και 18:00-21:00 Σάββατο: 10:00-14:00 Κυριακή: κλειστά

Η έκθεση – αφιέρωμα στο ζωγράφο ΝΙΚΟ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟ “Από την Αφαίρεση στην Αναπαράσταση’’, που φιλοξενεί η Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων και εγκαινιάστηκε 16 Σεπτεμβρίου και λήγει 2 Νοεμβρίου, παρατείνει τη λειτουργία της έως και την Τετάρτη 20 Νοεμβρίου 2019. Ενημερώνουμε επίσης ότι η επόμενη εικαστική παράγωγη της Δημοτικής Πινακοθήκης Χανίων σε συνεργασία με το Υπουργείο Πολιτισμού με τίτλο: “Τέχνη και χειροτεχνία: η “ωφέλιμη” Κρήτη της Φλωρεντίνης Σκουλούδη – Καλούτση”, θα εγκαινιαστεί τη Δευτέρα 2 Δεκέμβρη 2019 και θα διαρκέσει έως 25 Απριλίου 2020.    

Μια παράσταση χορού και μουσικής που προσκαλεί να την παρακολουθήσουν άτομα με προβλήματα όρασης και βλέποντες με κλειστά μάτια φιλοξενεί η Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων.

Ακολουθεί το πρόγραμμα των εκδηλώσεων

Η έκθεση ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΤΕΦΑΝΑΚΙΣ «ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗΝ ΟΥΤΟΠΙΑ» που παρουσιάζεται στη ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ ΧΑΝΙΩΝ από 21 Γενάρη 2019 θα παραταθεί έως και 30 Μαΐου 2019. Η παράταση της έκθεσης κρίθηκε σκόπιμη λόγω της μεγάλης επισκεψιμότητας σχολείων της πόλης αλλά και της περιφέρειας του Νομού Χανίων. Στη διάρκεια της παράτασης και με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Μουσείων στις 18 Μαΐου θα γίνουν ξεναγήσεις και εργαστήρια χαρακτικής για ενήλικες και παιδιά από τον ίδιο τον καλλιτέχνη.

Απόσπασμα από το συνοδευτικό κείμενο της έκθεσης Φιγούρες και Σακίδιο με Αυτιά, Γκαλερί Citronne, Πόρος, 2017 Mια μικρή μακρόστενη βιτρίνα, αναρτη­μένη στον τοίχο, γεμάτη tricks, πάνω στην οδό Ακαδημίας, απέναντι από την εκκλησία της Ζωοδόχου Πηγής, μου κρα­τούσε άσβεστη τη φλόγα της φαντασίας μου για χρόνια, επί καθημερινής βάσης, πηγαίνο­ντας και γυρνώντας από το σχολείο. Χρωματιστά, μικρά, ευτελή, ανόμοια αντι­κείμενα ίσα που να χωρούν σε μια λεπτή επί­πεδη γυάλινη επιφάνεια εμπεριείχε σοφία αιώνων και κόσμους ολόκληρους από την τα­χυδακτυλουργία, τη γλυπτική και την ψυχα­γωγία. Στο άνοιγμα της ψηλής πόρτας της εισό­δου του κτηρίου, πάντα στα δεξιά, ήταν καθι­σμένος ένας επιβλητικός, ευγενής, σιωπη­λός κύριος, με βαθύ βλέμμα, φορώντας ημίψηλο μαύρο καπέλο. Αυτή ήταν ολόκληρη η επιχείρηση, από τα τέλη του ’60 και όλη την δεκαετία του ’70 και τις αρχές του ’80. Με τον Γιώργη συναντηθήκαμε στη Σχολή το ’77 και μας ένωσε το μεγάλο πάθος μας για το σχέδιο πάνω στο μοντέλο. Οι άνθρω­ποι αυτοί για μας ήταν η οικογένειά μας, μέσα από αυτούς εισερχόμασταν στα βαθιά νερά της δουλειάς μας που σήμαινε τη γνώση του ανθρώπου και της ιστορίας του. Μεταξύ αυτών ο Γιώργης ξεχώρισε τον Σόλωνα ο οποίος ήταν αριστοκράτης Αιγυ­πτιώτης και τον εύσωμο κύριο Γιώργο. Ο Σόλωνας στα διαλείμματα της πόζας συνήθιζε να βγάζει το πάνω μέρος των ρού­χων του και να στέκεται όρθιος, με τα χέρια στη μέση, προκειμένου να λιαστεί στους δια­δρόμους της Σχολής, στο Πολυτεχνείο. “Ίσως να του έλειπε ο πολύς ήλιος της Αιγύπτου!” Ο κύριος Γιώργος ήταν ψηλός και ευτρα­φής, οι κινήσεις του…

Από τις απαρχές του ανθρώπινου πολιτισμού, η γλυπτική και η μηνυματική που εκπέμπει, υπήρξε η τέχνη εκείνη που συνόδευσε με συνέπεια τον ανθρώπινο πολιτισμό σε όλα του τα στάδια μέχρι τις μέρες μας. Στη διάρκεια των αιώνων, οι αρχές της γλυπτικής γνώρισαν μεταβολές, που αφορούσαν τις αφετηρίες της έκφρασης. Ενδεικτικά, η βασική αρχή που έφερε την μετάβαση εκείνη από το στάδιο της αρχαϊκής γλυπτικής (6ος αιώνας π.χ.) στην κλασσική ήταν ότι η αρμονική σύνθεση των μερών δεν πρέπει να ακολουθεί άκαμπτους νόμους, αλλά μπορούσε να μεταβάλλεται ανάλογα με την βαθύτερη έννοια του έργου και την αντίστοιχη οπτική εικόνα, που ο καλλιτέχνης ήθελε να μεταδώσει στον θεατή-αποδέκτη. Αρχή -ανάλογα και αντιστικτικά- δοσμένη είναι, κατά τη γνώμη μου, αυτό που απορρέει από το συγκλονιστικό έργο του Γιώργου Λάππα, ενός ιδιοφυούς δασκάλου, όπου -σαν φυσική παρουσία μόνο- δεν βρίσκεται πλέον μαζί μας. Ένας Αιγυπτιώτης Έλληνας με διεθνή αναγνώριση, ένας δια βίου πολίτης του κόσμου (Αίγυπτος, Η.Π.Α., Ινδίες, Αγγλία, Γαλλία, Ελλάδα), με ένα έργο που έχει ως αρχή και κύριο «εργαλείο» την υπέρβαση των εκάστοτε ορίων. «Με απασχολούσε η εικόνα της ανθρωπότητας, ποτέ η εικόνα του ανθρώπου» «Το αληθινό ταλέντο του καλού γλύπτη είναι η ικανότητα να κουμαντάρει το ψυχικό υλικό του ιλίγγου» Λόγια δικά του, που γίνονται παρακαταθήκη, συνοδεύοντας το μεγάλο του έργο, αλλά και ίσως νέων καινοτόμων βασικών αρχών, για το αύριο της γλυπτικής.   Γιώργος Βαρουδάκης Πρόεδρος Δ.Π.Χ.