Γεωργιάδης Ανδρέας ο Κρης

Ο Ανδρέας Γεωργιάδης ο Κρης ή Ανδρέας ο Κρης, όπως υπέγραφε τα έργα του, γεννήθηκε στα Χανιά το 1892 και πέθανε στην Αθήνα το 1981. Το 1907 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα και το 1912 κατατάχθηκε στην Τρίτη τάξη της Σχολής Καλών Τεχνών, με δάσκαλο τον Δημήτρη Γερανιώτη. Μετά την εθελοντική συμμετοχή του στους Βαλκανικούς πολέμους και την απώλεια της όρασής του από το ένα μάτι, συνέχισε τις σπουδές του το 1916 τις οποίες ολοκλήρωσε το 1923. Στη δεύτερη φάση των σπουδών του, είχε δασκάλους τον Γεώργιο Ιακωβίδη, τον Σπύρο Βικάτο και τον Γεώργιο Ροϊλό. Συνέχισε τις σπουδές του με υποτροφία στο Παρίσι, στις Ακαδημίες Colarossi και Grande Chaumière. To 1931 ολοκληρώνει τις μεταπτυχιακές του σπουδές στην Ευρώπη, αφού φοίτησε για ένα χρόνο (1930-1931) στη Regia Scuola per Industrie Artistiche της Μπολόνιας, όπου ειδικεύτηκε στην τεχνική της νωπογραφίας. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα, συνεχίζει τις προσωπογραφίες, ενώ επεκτάθηκε και στη θρησκευτική και ηρωική θεματολογία. Το 1947 εκλέχθηκε καθηγητής στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, όπου δίδαξε ως το 1961. Τα έργα του εμπνέονται συχνά από τα πορτρέτα της μεγάλης ζωγραφικής του 16ου και 17ου αιώνα.
Εδώ η μορφή ενός μελαχροινού αγοριού που κοιτάζει τον θεατή πλάγια, με τα επιμήκη χαρακτηριστικά του να κυριαρχούν στην απόλυτη μονοχρωμία ενός κενού φόντου, αποτελεί μια ευθεία αναφορά στις προσωπογραφίες του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου, τον οποίο ο Ανδρέας ο Κρης θαύμαζε απεριόριστα.