Ο Σάτυρος

Ο Σπύρος Βικάτος γεννήθηκε το 1878 στο Αργοστόλι της Κεφαλονιάς 1878 και πέθανε το 1960 στην Αθήνα. Με υποτροφία του μητροπολίτη Αθηνών Γερμανού Καλλιγά σπούδασε ζωγραφική στο Σχολείον των Τεχνών (1896-1900) με τον Νικηφόρο Λύτρα και τον Σπυρίδωνα Προσαλέντη και γλυπτική με τον Γεώργιο Βρούτο. Ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο Μόναχο (1900-1905/1906) κοντά στον Νικόλαο Γύζη και τον Ludwig von Lofftz, με υποτροφία της Μονής Πετράκη και της Ε. Βαλλιάνου. Το 1909 διορίστηκε καθηγητής της Σκιαγραφίας στη Σχολή Καλών Τεχνών, όπου δίδαξε ως το 1939. Παρουσίασε το έργο του σε σε πολυάριθμες εκθέσεις εντός και εκτός Ελλάδος. Το 1951 η Ακαδημία Καλών Τεχνών του Μονάχου τον εξέλεξε επίτιμο μέλος της. Ο ίδιος με τη διαθήκη του καθιέρωσε τη “Βικάτειο Υποτροφία” για τους σπουδαστές της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας και της Ακαδημίας του Μονάχου αντίστοιχα. Ακολουθώντας τα διδάγματα της γερμανικής ακαδημαϊκής παράδοσης, ζωγράφισε κυρίως προσωπογραφίες, ενώ επίσης απεικόνισε ιστορικές και θρησκευτικές συνθέσεις, νεκρές φύσεις, τοπία και σκηνές της καθημερινής ζωής. Ιδιαίτερη θέση στο έργο του κατέχουν οι γεροντικές μορφές, τις οποίες απέδωσε με έντονη ψυχογραφική διάθεση, όπως αποδίδει και τον γεροντικό Σάτυρο του έργου αυτού.