Γυναίκα

Ο Δημήτρης (Μίμης) Βιτσώρης γεννήθηκε το 1902 στη Θεσσαλονίκη και πέθανε το 1945. Σε ηλικία δεκαεπτά ετών γράφτηκε στη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας την οποία όμως εγκατέλειψε αντιτασσόμενος στους κανόνες της ακαδημαϊκής παιδείας. Την περίοδο 1920-1927 ταξίδεψε στην Ιταλία, τη Γερμανία και το Παρίσι, όπου παρέμεινε ως το 1925 και συνεργάστηκε με την εφημερίδα «Petit Parisien» δημοσιεύοντας σκίτσα. Στη συνέχεια επισκέφτηκε τη Μάλτα, όπου βρισκόταν εγκατεστημένη η οικογένειά του, και το 1927 επέστρεψε οριστικά στην Αθήνα, συνεχίζοντας να συνεργάζεται στην εικονογράφηση εφημερίδων και περιοδικών. Παράλληλα, ενδιαφερόμενος και σε θεωρητικό επίπεδο για τα προβλήματα της τέχνης, δημοσίευσε το 1940 το δοκίμιο «Τέχνη και Εποχή» και τα άρθρα «Έρευνα και διδασκαλία», «Προβλήματα δημόσιας αισθητικής» και «Καλλιτεχνική αγορά» στο περιοδικό «Νεοελληνικά Γράμματα». Το 1922 ξεκίνησε την εκθεσιακή του δραστηριότητα με την οργάνωση ατομικής έκθεσης στο «Αυτοκρατορικόν». Ακολούθησαν άλλες ατομικές και συμμετοχές του σε Πανελλήνιες και ομαδικές εκθέσεις, μεταξύ των οποίων και της «Ομάδας Τέχνη», της οποίας υπήρξε ιδρυτικό μέλος, ενώ το 1934 υπήρξε ένας από τους εκπροσώπους της Ελλάδας στη Μπιενάλε της Βενετίας. Μετά τον θάνατό του οργανώθηκαν αναδρομικές παρουσιάσεις του έργου του στον «Παρνασσό» το 1957, στην γκαλερί Άστορ το 1973 και στη γκαλερί Dada το 1987. Το έργο του είχε ένα έντονα αντιακαδημαϊκό πνεύμα. Ζωγράφισε φιλοτεχνώντας με εξπρεσιονιστικό ύφος και ψυχογραφική διάθεση προσωπογραφίες, τοπία αλλά και θρησκευτικά θέματα. Με το ίδιο ύφος εκφράστηκε και στη γλυπτική, που περιλαμβάνει κυρίως κεφάλια σε πηλό και γύψο. Το σχέδιο αυτό, εντούτοις, διακρίνεται για τη ντελικάτη γραμμή, η οποία μόλις και σχηματίζει στο χαρτί το μπούστο μιας νέας κοπέλας.