Χωρίς τίτλο

Ο Γιάννης Γαΐτης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1923, όπου και πέθανε το 1984. Σπούδασε αρχικά στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών και το 1949 συμμετείχε, με τον Αλέκο Κοντόπουλο και άλλους καλλιτέχνες που είχαν στραφεί στις αφηρημένες τάσεις, στην ίδρυση της ομάδας “Οι Ακραίοι”. Το 1954 πήγε στο Παρίσι, όπου ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην École des Beaux-Arts και στην ακαδημία Grande Chaumière. Ξεκίνησε την εκθεσιακή του δραστηριότητα το 1944 με μία ατομική έκθεση στο εργαστήριό του και στη συνέχεια στον Παρνασσό. Έκτοτε παρουσίασε το έργο του σε πολυάριθμες ατομικές και ομαδικές εκθέσεις. Το 1984, μία εβδομάδα πριν το θάνατό του, εγκαινιάστηκε μεγάλη αναδρομική έκθεση έργων του στην Εθνική Πινακοθήκη. Ασχολούμενος κυρίως με τη ζωγραφική λιγότερο με τη γλυπτική και τη χαρακτική, ξεκίνησε από πορτρέτα, και προχώρησε σε αφηρημένες εξπρεσιονιστικές και σουρεαλιστικές συνθέσεις, κυβιστικές και γεωμετρικές δημιουργίες και, παράλληλα, αφηρημένες συνθέσεις γλυπτικής από γύψο. Για ένα διάστημα οι δημιουργίες του αποτελούνται από έντομα, ανθρωπάκια, πουλιά και φυτά, ενός παράδοξου κόσμου. Λίγο μετά τα μέσα της δεκαετίας του 1960 άρχισε να διαμορφώνει το γνωστό ασπρόμαυρο ανθρωπάκι του που αποτελεί ένα μέσο ειρωνείας και κοινωνικής κριτικής. Με επίκεντρο το ανθρωπάκι αυτό δημιούργησε επίσης κατασκευές, υπερμεγέθεις γλυπτικές συνθέσεις, περιβάλλοντα και χάπενινγκς, ενώ το μετέφερε και σε ρούχα, υφάσματα και παιχνίδια.