Λουκίδης Τάσος

Ο Τάσος Λουκίδης γεννήθηκε στη Σμύρνη το 1884 και πέθανε το 1972. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών ενώ συνέχισε τις σπουδές του στο Παρίσι (1908), με δασκάλους τους F. Cormon και Etschevery. Φιλοτέχνησε ηθογραφικές συνθέσεις και αγιογραφίες. Στην κοσμική ζωγραφική του ακολουθεί ένα έντονα ρεαλιστικό ύφος, ενώ στην εκκλησιαστική επηρεάζεται από βυζαντινές, νεοαναγεννησιακές και διακοσμητικές τάσεις. Αγιογράφησε πολλούς ναούς στη Γαλλία και την Αθήνα. το 1937 δημοσίευσε το 1937 ένα βιβλίο που αφορούσε τα κεντήματα της Αττικής. Το έργο αυτό διακρίνεται για την έντονη ηθογραφία του, τον ρεαλισμό στην απόδοση της διακόσμησης, των ρούχων, των μορφών και του φωτός. Ένα συνθετικό τρίγωνο σχηματίζετα ανάμεσα στις τρεις μορφές, που η κορυφή του καταλήγει στη γηραιά γυναίκα: το βλέμμα της οδηγεί τον θεατή στην κόρη της, της οποίας το σώμα παραπέμπει σε Πιετά και υπενθυμίζει τον αναπόφευκτο μελλοντικό θάνατο και εκείνης .