Κατράκη Βάσω

Η Βάσω Κατράκη γεννήθηκε στο Αιτωλικό Αιτωλοακαρνανίας το 1914 και πέθανε στην Αθήνα το 1988. Σπούδασε στην ΑΣΚΤ της Αθήνας (1936-1940), ζωγραφική με τον Παρθένη και χαρακτική με τον Κεφαλληνό. Ήταν μεταξύ των μαθητών του Κεφαλληνού που σχεδίασαν τις γνωστές αφίσες για τον Πόλεμο, το 1940-41. Οργανώθηκε από νωρίς στην Αντίσταση και εικονογράφησε με ξυλογραφίες πολλά παράνομα έντυπα. Το 1949 συμμετείχε στην ίδρυση της ομάδας «Στάθμη». Η πρώτη ατομική της έκθεση (1955, αίθουσα Ζαχαρίου) συνέπεσε με μια καθοριστική στροφή στην τεχνική της: βαθμιαία άρχισε να χαράσσει τα έργα της κατευθείαν σε πέτρα και όχι σε ξύλο. Η επεξεργασία και η τελειοποίηση αυτής της εντελώς προσωπικής τεχνικής έγινε αναπόσπαστο μέρος της εξέλιξης του χαρακτικού της έργου. Πραγματοποίησε πολυάριθμες ατομικές εκθέσεις εντός και εκτός Ελλάδος και συμμετείχε σε σημαντικές διεθνείς εικαστικές διοργανώσεις. Το έργο της εκτέθηκε σε αναδρομική παρουσίαση το 1980 στην Εθνική Πινακοθήκη. Το 1995 ιδρύθηκε στο Αιτωλικό το «Κέντρο Χαρακτικών Τεχνών και Μουσείο Βάσως Κατράκη», το οποίο εγκαινιάστηκε το 2006, με μόνιμη έκθεση όλου του έργου της. Η τέχνη της καλύπτει ένα ευρύ θεματολογικό φάσμα, από καθημερινές σκηνές μέχρι μυθολογικές αλληγορίες, που μαρτυρούν πάντοτε μια κοινωνική ευαισθησία και μια βαθιά ανθρωπιστική διάθεση. Σχηματοποιεί με τόλμη, όπως στο έργο αυτό, τις ανθρώπινες μορφές, που τις αποδίδει με επιμήκεις ασπρόμαυρους όγκους ιδιαίτερης έντασης και ποιητικότητας.