Monthly Archives: Μάιος 2018

Απόσπασμα από το συνοδευτικό κείμενο της έκθεσης Φιγούρες και Σακίδιο με Αυτιά, Γκαλερί Citronne, Πόρος, 2017 Mια μικρή μακρόστενη βιτρίνα, αναρτη­μένη στον τοίχο, γεμάτη tricks, πάνω στην οδό Ακαδημίας, απέναντι από την εκκλησία της Ζωοδόχου Πηγής, μου κρα­τούσε άσβεστη τη φλόγα της φαντασίας μου για χρόνια, επί καθημερινής βάσης, πηγαίνο­ντας και γυρνώντας από το σχολείο. Χρωματιστά, μικρά, ευτελή, ανόμοια αντι­κείμενα ίσα που να χωρούν σε μια λεπτή επί­πεδη γυάλινη επιφάνεια εμπεριείχε σοφία αιώνων και κόσμους ολόκληρους από την τα­χυδακτυλουργία, τη γλυπτική και την ψυχα­γωγία. Στο άνοιγμα της ψηλής πόρτας της εισό­δου του κτηρίου, πάντα στα δεξιά, ήταν καθι­σμένος ένας επιβλητικός, ευγενής, σιωπη­λός κύριος, με βαθύ βλέμμα, φορώντας ημίψηλο μαύρο καπέλο. Αυτή ήταν ολόκληρη η επιχείρηση, από τα τέλη του ’60 και όλη την δεκαετία του ’70 και τις αρχές του ’80. Με τον Γιώργη συναντηθήκαμε στη Σχολή το ’77 και μας ένωσε το μεγάλο πάθος μας για το σχέδιο πάνω στο μοντέλο. Οι άνθρω­ποι αυτοί για μας ήταν η οικογένειά μας, μέσα από αυτούς εισερχόμασταν στα βαθιά νερά της δουλειάς μας που σήμαινε τη γνώση του ανθρώπου και της ιστορίας του. Μεταξύ αυτών ο Γιώργης ξεχώρισε τον Σόλωνα ο οποίος ήταν αριστοκράτης Αιγυ­πτιώτης και τον εύσωμο κύριο Γιώργο. Ο Σόλωνας στα διαλείμματα της πόζας συνήθιζε να βγάζει το πάνω μέρος των ρού­χων του και να στέκεται όρθιος, με τα χέρια στη μέση, προκειμένου να λιαστεί στους δια­δρόμους της Σχολής, στο Πολυτεχνείο. “Ίσως να του έλειπε ο πολύς ήλιος της Αιγύπτου!” Ο κύριος Γιώργος ήταν ψηλός και ευτρα­φής, οι κινήσεις του…

Από τις απαρχές του ανθρώπινου πολιτισμού, η γλυπτική και η μηνυματική που εκπέμπει, υπήρξε η τέχνη εκείνη που συνόδευσε με συνέπεια τον ανθρώπινο πολιτισμό σε όλα του τα στάδια μέχρι τις μέρες μας. Στη διάρκεια των αιώνων, οι αρχές της γλυπτικής γνώρισαν μεταβολές, που αφορούσαν τις αφετηρίες της έκφρασης. Ενδεικτικά, η βασική αρχή που έφερε την μετάβαση εκείνη από το στάδιο της αρχαϊκής γλυπτικής (6ος αιώνας π.χ.) στην κλασσική ήταν ότι η αρμονική σύνθεση των μερών δεν πρέπει να ακολουθεί άκαμπτους νόμους, αλλά μπορούσε να μεταβάλλεται ανάλογα με την βαθύτερη έννοια του έργου και την αντίστοιχη οπτική εικόνα, που ο καλλιτέχνης ήθελε να μεταδώσει στον θεατή-αποδέκτη. Αρχή -ανάλογα και αντιστικτικά- δοσμένη είναι, κατά τη γνώμη μου, αυτό που απορρέει από το συγκλονιστικό έργο του Γιώργου Λάππα, ενός ιδιοφυούς δασκάλου, όπου -σαν φυσική παρουσία μόνο- δεν βρίσκεται πλέον μαζί μας. Ένας Αιγυπτιώτης Έλληνας με διεθνή αναγνώριση, ένας δια βίου πολίτης του κόσμου (Αίγυπτος, Η.Π.Α., Ινδίες, Αγγλία, Γαλλία, Ελλάδα), με ένα έργο που έχει ως αρχή και κύριο «εργαλείο» την υπέρβαση των εκάστοτε ορίων. «Με απασχολούσε η εικόνα της ανθρωπότητας, ποτέ η εικόνα του ανθρώπου» «Το αληθινό ταλέντο του καλού γλύπτη είναι η ικανότητα να κουμαντάρει το ψυχικό υλικό του ιλίγγου» Λόγια δικά του, που γίνονται παρακαταθήκη, συνοδεύοντας το μεγάλο του έργο, αλλά και ίσως νέων καινοτόμων βασικών αρχών, για το αύριο της γλυπτικής.   Γιώργος Βαρουδάκης Πρόεδρος Δ.Π.Χ.

Είναι ιδιαίτερη η χαρά που έχουμε ως Δήμος να φιλοξενούμε στην Πινακοθήκη μας την ξεχωριστή και ευρηματική καλλιτεχνική προσωπικότητα του γλύπτη Γιώργου Λάππα. Ο Αιγυπτιώτης δημιουργός, αν και μακριά μας πια, δίνει ένα δυναμικό «παρών» μέσω του πολυσχιδούς έργου του. Φιγούρες εύπλαστες, παρ’ ότι σμιλευμένες σε άκαμπτα υλικά, ξεπηδούν επιβλητικά και αφηγούνται τις δικές τους ιστορίες, αλλά ταυτόχρονα ιστορίες μέσα από τη ζωή του καλλιτέχνη. Άλλοτε λιλιπούτειες, άλλοτε θεόρατες, οι μορφές του Γιώργου Λάππα χαρακτηρίζονται από ένα οξύμωρο σχήμα, αυτό της αεικίνητης ακινησίας. ο κόκκινος επιβλητικός άνθρωπος με τη βαλίτσα είναι έτοιμος να ξεκινήσει το ταξίδι του ή μόλις έφτασε για να εγκατασταθεί μόνιμα; Ίσως και μια αναφορά στις διαρκείς μετακινήσεις στη ζωή τού ίδιου του γλύπτη. Ένα παιχνίδι τάσεων ξεπροβάλλει σε κάθε μορφή δίνοντας μια δραματική διάσταση στο έργο του, μαζί με την αλληγορία ή και καμιά φορά την ειρωνεία. Αυτά και πολλά άλλα στοιχεία, που αναλύονται και παρουσιάζονται στη σημαντική έκδοση που κρατάτε στα χέρια σας, καθιστούν την έκθεση «Από εδώ έως την Αιωνιότητα» ιδιαιτέρως αξιόλογη. Είναι μία πολιτιστική δράση για την οποία ο Δήμος Χανίων καμαρώνει που έχει την τιμή να τη φιλοξενεί εν μέσω της υψηλής επισκεψιμότητας της καλοκαιρινής περιόδου. Εύχομαι από καρδιάς να την απολαύσετε!   Αναστάσιος Βάμβουκας Δήμαρχος Χανίων

  Η Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων διοργανώνει την έκθεση με τίτλο “Από εδώ έως την αιωνιότητα”,  επιμέλεια:  Αφροδίτη Λίτη – Μαρία Μαραγκού.

Η Δημοτική πινακοθήκη Χανίων, για τον εορτασμό της Διεθνούς Ημέρας των Μουσείων στις 18 Μαϊου και την Ευρωπαϊκή Νύχτα των Μουσείων στις 19 Μαΐου, στο πλαίσιο των παράλληλων εκδηλώσεων της έκθεσης «Εικαστικοί των Χανίων ερμηνεύουν τον Πύργο της Βαβέλ / Artists of Hania interpret the Tower of Babel», θα φιλοξενήσει την Τετάρτη, 16 Μαϊου, ώρα 20.00, διάλεξη του Δρ. Κώστα Κουκουζέλη, επίκουρου καθηγητή του Πανεπιστημίου Κρήτης, στο Τμήμα Φιλοσοφικών και Κοινωνικών Σπουδών, με θέμα «Ο μύθος της Βαβέλ και η πρόκληση της πολυπολιτισμικότητας». Την Παρασκευή 18 Μαϊου (Διεθνής Ημέρα των Μουσείων) και το Σάββατο 19 Μαϊου (Ευρωπαϊκή Νύχτα των Μουσείων), η είσοδος θα είναι ελεύθερη για το κοινό. Επίσης, το Σάββατο, 19 Μαϊου, ώρα 20.00, η Φρύνη και ο Δημήτρης θα παρουσιάσουν μια tango απόδοση της Βαβέλ.  Ο Δρ. Κουκουζέλης εξηγεί: Ο βιβλικός μύθος του πύργου της Βαβέλ ερμηνεύεται συνήθως ως μια θεόσταλτη τιμωρία («σύγχυση») για την αλαζονεία των ανθρώπων. Αν η πολιτισμική και άλλη ποικιλομορφία όμως είναι όρος εξέλιξης – μέρος της αναζήτησης του ποιοι είμαστε, τότε ίσως ο πύργος της Βαβέλ δεν δείχνει μονάχα προς μια «σύγχυση», αλλά προς μια σχέση, σχέση αναγνώρισης της διαφοράς, η οποία ωστόσο βασίζεται πάνω σε κοινές αρχές. Δεν θα ήταν δυνατή ούτε η εξέλιξη δίχως ποικιλομορφία, ούτε η αναζήτηση κοινών αρχών, δίχως την τελευταία. Η πολυπολιτισμικότητα δεν είναι ένα αναγκαίο κακό, που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε σήμερα, αλλά μια ευκαιρία να ανακαλύψουμε τον δικό μας εαυτό. Αυτό που καλούμαστε να κτίσουμε επίσης σήμερα είναι ένας άλλος πύργος της Βαβέλ, όπου η ποικιλομορφία είναι η…

Διαδραστική παρουσίαση στη Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων. Το Σάββατο 5 Μαϊου, στις 7μμ, με θέμα : “Τα πρόσωπα της ανθρώπινης Βαβέλ στους τοίχους των πόλεων”, στα πλαίσια της ομαδικής έκθεσης “Εικαστικοί των Χανίων ερμηνεύουν τον Πύργο της Βαβέλ / Artists of Hania interpret the Tower of Babel”. Την έρευνα και την παρουσίαση θα κάνει η Μαρία Τσουκνάκη, εικαστικός–σκηνογράφος, πρόεδρος του Συλλόγου Καλλιτεχνών κατARTι, που εδρεύει στο Ρέθυμνο. Η παρουσίαση έχει ως θέμα την έκφραση της ανθρώπινης διάστασης στους τοίχους των πόλεων, μέσα από την τεχνική του γκράφιτι και την street art. Ο σύγχρονος άνθρωπος βρήκε μια θέση στην εικονογραφία της πόλης μέσω της street art, όπου παρουσιάζονται όλες οι διαστάσεις του: οι κοινωνικές, συναισθηματικές, ταξικές, φαντασιακές και ουτοπικές. Το γκράφιτι και η ελεύθερη έκφραση στους τοίχους των μεγαλουπόλεων βγάζει τη γλώσσα στη σοβαροφάνεια της τέχνης που κλείνεται σε γκαλερί, σε μουσεία και σε μικροαστικά ή μεγαλοαστικά σαλόνια…  Ποιος είναι αλήθεια ο σύγχρονος άνθρωπος; Ποιο είναι το αληθινό του πρόσωπο; Μπορούμε να βρούμε την αληθινή μας φύση πάνω στους τοίχους και κάτω από τις γέφυρες; Στην παρουσίαση θα εξερευνήσουμε το ανθρώπινο πρόσωπο, όπως αυτό αποτυπώνεται στην street art, μέσα από επιλεγμένο φωτογραφικό υλικό με γκράφιτι στην Αθήνα, το Παρίσι και τη Μασσαλία.  Μετά το πέρας της παρουσίασης θα πραγματοποιηθεί ένα βιωματικό δρώμενο με θέμα “Ο άλλος μέσα από τα μάτια μου”. Οι συμμετέχοντες θα δημιουργήσουν ο ένας το πορτρέτο του άλλου, με τη χρήση διαφάνειας και με μπογιά τέμπερας. Το έργο τους θα τυπωθεί και θα δοθεί στον άλλο. Η δράση γίνεται…